Bo czasem trzeba rzucić wszystko inne i zająć się czymś na prawdę ważnym

Dlaczego włączyłem się w działania KOD, choć mi to nie na rękę w sensie zawodowym? Bo czasem jest tak, że są sprawy ważne i ważniejsze. Te akurat są najważniejsze. Powinienem czas przeznaczyć na karierę zawodową, pisanie publikacji itd. Pokazywanie swojego zaangażowania społecznego utrudnia życie naukowe i akademickie - bo jednym się spodoba a innym nie (ale takie dylematy mają prawie wszyscy). W moim zawodzie należałoby być neutralnym i niezaangażowanym. Od wielu lat nie należę do żadnej partii, nie angażowałem się w wyborach itd. Ale teraz sytuacja się zmieniła zasadniczo.

Jestem wierzącym, praktykującym katolikiem. Moja wiara uczy mnie szacunku dla drugiego człowieka. Bo jest wartością. A skoro tak, to trzeba przekonywać a nie pokonywać. Człowiek nie jest rzeczą. Demokracja jest wartością, wymaga dialogu, przekonywania, dyskutowania, tolerowania różnorodności. Uczy różnić się pięknie. Autorytaryzm traktuje człowieka jak rzecz do podporządkowania i wykorzystania.

Po raz pierwszy od 25 lat demokracja i wolność słowa w Polsce są zagrożone. Nie można stać obojętnie, mimo że to ryzykowne. Ale jeśli teraz będziemy milczeć to jutro czeka nas rozlew krwi...

W roku 1980 byłem nastolatkiem w liceum. Nie rozumiałem tego, co się dzieje. Stan wojenny spędziłem na studiach. Nie byłem antyrządowy, nie występowałem przeciw komunistycznej władzy. A mimo to byłem szykanowany (mam swoją teczkę w IPN). Powód? Samodzielne myślenie. Szybko otworzyły mi się oczy na rzeczywistość. W roku 1989 byłem już zaangażowany. Chciałem wolności i cieszyłem się mądrością kompromisu okrągłego stołu i uzyskiwaną wolnością. Zająłem się pracą. Było biednie, ale byliśmy szczęśliwi. Byłem dumny z rozwijającej się ojczyzny. Pracy było i jest dużo, bo dużo zostało do zrobienia, w każdym wymiarze,

Kiedy urząd prezydenta zdobył w wolnych wyborach Andrzej Duda, widziałem cieszących się znajomych. Pokładali w nim ogromną nadzieję. To nie był mój kandydat. Ale szanuję wolne wybory. Pomyślałem, że niech się i oni cieszą - przecież jesteśmy jednym narodem. Po wyborach parlamentarnych i zwycięstwie PiS-u nie byłem zadowolony. Obawiałem się, że nie będzie dobrze - ich pomysły na edukację i gospodarkę nie były najmądrzejsze. Ale pomyślałem sobie, że może teraz, kiedy mają wszystko, to się nasycą i zmniejszy się pęknięcie w narodzie. Najwyżej straty się w kolejnych latach nadrobi (szkoda pieniędzy i wysiłku, ale co tam - tak chciała większość w wyborach).

Ostatnie tygodnie przeraziły mnie. Szkodliwe pomysły likwidacji gimnazjów (przysłuchiwałem się dyskusji i argumentom - nie było żadnych sensownych, taka buta i "bo kto nam zabroni"), Kosmiczne plany podziału województw, rujnujące dla gospodarki obietnice, plany dewastacji środowiska przyrodniczego, mianowanie na urzędy ludzi z wyrokami i nieciekawą przeszłością. Kroplę przelały antydemokratyczne poczynania względem Trybunału Konstytucyjnego, zarówno rządzącego PiS jak i urzędującego prezydenta RP. To był ostatni dzwonek, bo wyraźnie widać było kipiącą i agresywną chęć zemsty na wyimaginowanym wrogu i burzenie demokratycznej konstytucji.

Nie ma co czekać, nie ma co deliberować: wolność jest poważnie zagrożona! Pamiętam znajomych z Białorusi i czasy początków ich wolności. I to jak Łukaszenka zabrał im wolność a narzucił dyktatorską władzę. Dlaczego pozwolili? Chleb jest sało jest, budziem żyć (sało to po rosyjsku słonina). Ukraińcy swoją utraconą wolność i demokrację musieli odzyskiwać na Majdanie. Polała się krew. Nie chcę takiego scenariusza w Polsce. Nie ma co czekać na rewolucję. Czy my, jako Polacy, sprzedamy swoją wolność za iluzoryczne 500 złotych?

Dlatego dołączyłem do Komitetu Obrony Demokracji. Jestem pośród różnych ludzi: ateistów, wierzących, lewicującyh, umiarkowanych i prawicujących, wykształconych i prostych, z miasta i ze wsi, młodych i starszych. Jesteśmy różnorodni. Łączy nas jedno - przekonanie, że demokracja to nie napis na dropsach, to wartość i że trzeba o nią zabiegać. Bo wolność i demokracja to obowiązek.

Wiem, że poniosę koszty osobiste. Ale "warto być przyzwoitym, mimo że nie zawsze się to opłaca."

A gdy ocalimy naszą demokrację przed zakusami dyktatorskimi, to znowu wrócimy do swoich zajęć zawodowych. Będziemy się różnić w poglądach i światopoglądzie - różnić się pięknie. Będziemy się przekonywać a nie pokonywać czy zwalczać.

Stanisław Czachorowski